بررسی نوع بستر مناسب برای احداث و تولید چمن قطعه ای در منطقه گرگان

چکیده امروزه با ماشینی شدن زندگی، اهمیت فضای سبز و در کنار آن، چمن ها، بیشتر احساس می شود. چمن ها در کنترل فرسایش بادی و آبی خاک موثرند و باعث جذب گرد و غبار و افزایش اکسیژن هوا می گردند. مهم ترین نقش چمن، در طراحی و احداث فضای سبز است که به عنوان اصلی ترین گیاه پوششی کاربرد دارد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی شرایط بهینه تولید چمن قطعه ای از نقطه نظر علمی و اقتصادی و انتخاب بهترین بستر کاشت در منطقه گرگان می باشد. برای اجرای این تحقیق از طرح پایه ی بلوک های کامل تصادفی استفاده شد. این پژوهش در هشت تیمار با چهار تکرار انجام گرفت. در پژوهش حاضر، اثر چهار نوع ترکیب بسترساز ماسه، خاک، پوسته ی برنج و کمپوست قارچ (smc) با نسبت های مختلف بر برخی صفات کیفی و کمی چمن قطعه ای مانند درصد ماده خشک، کیفیت ظاهری، قابلیت رول شوندگی، سرعت رشد و مقدار کلروفیل در سالهای 1387و 1388 در شرایط گرگان بررسی شد. بستر های کاشت شامل مخلوط خاک + ماسه + کمپوست قارچ و مخلوط خاک + پوسته ی برنج + ماسه با نسبت های مختلف و شبکه کاشت شامل یک نوع شبکه (توری پلاستیکی) بود. چمن مورد استفاده از نوع چمن های ترکیبی بود. در میان نسبت های انتخاب شده، بستر(a1) با ترکیب ماسه، کمپوست قارچ و خاک (1:2:1)، از لحاظ سرعت رشد، کیفیت ظاهری و قابلیت رول شوندگی بر سایر تیمارها برتری داشت و به عنوان مناسب ترین بستر شناخته شده بود. در میان بسترهای حاوی پوسته ی برنج بستر (b3) با ترکیب ماسه، پوسته ی برنج و خاک (1:1:2) بعد از بسترهای حاوی کمپوست قارچ در سطح خوبی قرار داشت. نتایج کلی نشان داد که کیفیت ظاهری، سرعت رشد، قابلیت رول شوندگی و مقدار کلروفیل در بسترهای حاوی کمپوست قارچ (smc)، بطور معنی داری بیشتر از بسترهای حاوی پوسته ی برنج بود.